Magneetveld kruipt als brandend papier
Wanneer een magneetveld een supergeleider binnendringt, ontstaat een soort front. Voor het front uit is in de supergeleider geen magneetveld aanwezig. Achter het front komen zogeheten vortices voor. Dat zijn bundelingen van veldlijnen die zich concentreren rondom fouten of onzuiverheden in het supergeleidende materiaal. Het front zelf is de grens tussen het materiaal dat vrij is van veldlijnen en het materiaal waarin vortices zijn ontstaan. Uit magneto-optische metingen van natuurkundigen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam blijkt dit front grillig van vorm te zijn en zich ogenschijnlijk willekeurig te verplaatsen. Bijzonder intrigerend is dat de vorm van het front precies dezelfde wiskundige eigenschappen heeft als de grillige lijn waarlangs het vlammetje van een brandende sigaret zich door het vloeipapier 'vreet'.
Het verschijnsel kan anderzijds dienen als modelsysteem om niet-lineaire diffusie te bestuderen. Vortices, die zich in veel opzichten als 'echte' deeltjes gedragen, zijn goed begrepen en ze kunnen met behulp van een uitwendig magneetveld of elektrische stroom goed worden gecontroleerd en gemanipuleerd.
Niet-lineaire diffusie komt in de natuur veel voor: bij vloeistoffen die door poreuze media stromen (zoals drinkwater in zand of olie in diepere aardlagen), bij zich uitbreidende bosbranden, bij het neerslaan van materialen en bij het groeien van gezwellen en bacteriën.
Voor meer informatie: zie Bijlage(n) van publicaties uit Physical Review Letters van 6 september 1999 en 25 augustus 1997.