NWO - Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek - print-logo

URL voor deze pagina :
https://archief.nwo-i.nl/nieuws/2002/10/04/waterdamp-in-de-atmosfeer-opsporen/

Geprint op :
20 maart 2025
19:20:41

Waterdamp heeft een drie keer zo sterk broeikaseffect als koolzuurgas. Daarom is een goed beeld van de aanwezigheid, de verspreiding en de invloed van waterdamp in de atmosfeer van belang. Een onderzoeksproject van het FOM-Instituut voor Atoom- en Molecuulfysica (AMOLF), de Stichting Ruimte-onderzoek Nederland (SRON) en de Vrije Universiteit heeft technieken opgeleverd om informatie over waterdamp af te leiden uit gegevens van satellieten die niet speciaal naar waterdamp kijken. Op 31 oktober a.s. hoopt drs. Rüdiger Lang op dit onderzoek te promoveren.

Het broeikaseffect is een maatschappelijk belangrijk thema, maar zonder broeikaseffect zou de aarde onbewoonbaar zijn. Alleen al de hoeveelheid water in de atmosfeer zorgt ervoor dat de gemiddelde temperatuur op aarde 14 graden hoger is dan wanneer er geen water in de dampkring zou zijn. Omdat de gemiddelde temperatuur op aarde 14 graden Celsius is, zouden grote delen van onze planeet zonder dat water in een ijstijd verkeren. Om het broeikaseffect goed te doorgronden, is informatie over de hoeveelheid water van groot belang. Water komt in de dampkring in drie verschillende vormen voor: als ijskristallen, waterdruppeltjes en gas (waterdamp). Dat maakt de invloed van waterdamp in de atmosfeer complex. Het effect wordt nog versterkt doordat de hoeveelheden water in de dampkring sterk van plaats tot plaats kunnen verschillen. In waarnemingen van een aantal om de aarde draaiende satellieten die de dampkring en het aardoppervlak bekijken, zit informatie over waterdamp verstopt.

 In laboratoriumexperimenten is zeer nauwkeurig uitgezocht welke "vingerafdruk" watermoleculen achterlaten op het signaal dat satellieten van de dampkring als geheel meten. Een instrument in zo'n satelliet kijkt vanuit de ruimte door de dampkring van de aarde heen en meet de eigenschappen van zonlicht dat door het aardoppervlak (land, zee, ijs, wolken) is weerkaatst. Het weerkaatste licht zit vol met zogeheten absorptielijnen. Dat zijn smalle delen van het spectrum waar het licht is afgezwakt door specifieke moleculen of atomen in de dampkring. De vorm van de lijnen hangt samen met de concentraties aan moleculen of atomen en met hun verdeling over de dampkring. Omdat watermoleculen invloed op hun omgeving uitoefenen, laten ze een spoor achter op de absorptielijnen. De onderzoekers vonden dat het gebruik van zeer zwakke absorptielijnen juist leidt tot nauwkeurige voorspellingen.

Een belangrijk element in het onderzoek was het ontwikkelen van efficiënte opsporingsmethoden. Bestaande satellieten en ook toekomstige satellieten produceren enorme hoeveelheden meetgegevens. Als die niet efficiënt bewerkt kunnen worden, duurt het veel te lang om actuele gegevens in handen te krijgen. De nu ontwikkelde methoden zullen ook voor andere broeikasgassen bruikbaar zijn.

Meer informatie bij drs. Rüdiger Lang of prof.dr. W.J. van der Zande, FOM-Instituut voor Atoom- en Molecuulfysica (AMOLF), telefoon (020) 608 12 34.

Confidental Infomation