Parasietenpopulatie laten krimpen met een virus
Onderzoekers van de Vrije Universiteit, de Universiteit Utrecht en de Stichting FOM hebben de samenstelling, structuur en stabiliteit van het Triatoma virus in kaart gebracht. Dit virus doodt insecten die de tropische ziekte van Chagas verspreiden en zou ingezet kunnen worden als pesticide om de verspreiding van deze ziekte tegen te gaan. De onderzoekers bestudeerden het virus met tastmicroscopie en massaspectrometrie en publiceerden de resultaten daarvan op 28 april in Nature Chemistry.
Naar schatting van de Wereldgezondheidsorganisatie waren er in 2012 tien miljoen mensen met de ziekte van Chagas. Jaarlijks overlijden tenminste 20.000 mensen hieraan. Deze tropische ziekte wordt overgedragen door parasieten in bloedzuigende insecten. Het kan in de eerste paar maanden nog behandeld worden, maar na een langere periode is de patiënt niet te redden. De ziekte komt voornamelijk voor in Zuid-Amerika, maar rukt inmiddels ook op naar het noorden en werd al aangetroffen in het Noord-Amerikaanse Florida.
Een van de beste manieren om verspreiding van de ziekte tegen te gaan, is door de insectenpopulatie die de ziekteverwekkende parasiet bij zich draagt te bestrijden. Het Triatoma virus biedt hiertoe de mogelijkheid, omdat infectie met het virus de insecten doodt. In een poging om dit virus in kaart te brengen hebben onderzoekers van de groep van Wouter Roos (Vrije Universiteit Amsterdam) in nauwe samenwerking met de groep van FOM-werkgroepleider Albert Heck (Universiteit Utrecht) met tastmicroscopie en massaspectrometrie de samenstelling, structuur en stabiliteit van het virus tot in detail bestudeerd.
Complexe samenwerking
De onderzoekers hebben aangetoond dat de stabiliteit van het virus wordt bepaald door een complexe samenwerking tussen het virus en zijn erfelijk materiaal, die sterk beïnvloed wordt door omgevingsfactoren. De experimenten geven tevens informatie over de opbouw van het virus en het functioneren van het genoom. Beide processen zijn cruciaal voor de levenscyclus van het virus. Verder dragen deze gegevens bij aan het ontwerp van virale systemen in de nanotechnologie en de geneeskunde.
Structuur en stabiliteit
De resultaten van dit onderzoek geven unieke inzichten in de structuur en stabiliteit van het virus. Door verschillende technieken te gebruiken hebben de onderzoekers achterhaald hoe het genoom uit het virus gehaald kan worden en hoe daarna het virus weer in elkaar gezet kan worden. Dit biedt de mogelijkheid om nieuwe elementen aan het virus toe te voegen die potentieel dodelijk zijn voor de gastheer.
Dit onderzoek is medegefinancierd door FOM, NWO en het Netherlands Proteomics Centre.
Referentie
'Probing the biophysical interplay between a viral genome and its capsid' J. Snijder, C. Uetrecht, R. Rose, R. Sanchez, G. Marti, J. Agirre, D. M. Guérin, G. J. Wuite, A. J. R. Heck, W. H. Roos
Nature Chemistry, 28 april 2013, Advanced Online Publication, DOI: 10.1038/NCHEM.1627